گازی سازی به روش پلاسمایی از قوس الکتریکی برای تولید دمای بالا در داخل راکتور برای تبدیل سوخت های آلی به گاز سنتزی و مواد غیر آلی به سرباره بی اثر شبیه شیشه استفاده می شود. این قوس الکتریکی به دو روش تولید می شود. توسط مشعل های پلاسمایی که قوس در داخل آنها ایجاد شده و یک جت پلاسمای گرم از آن بیرون می آید (که معروف به مشعل های غیر انتقالی می باشد) و یا توسط قوسی که بین الکترود گرافیتی و دیواره راکتور ایجاد می شود (که معروف به مشعل های انتقالی می باشد، شبیه کوره های قوس الکتریکی) . مشخصات اصلی گازی سازی با قوس پلاسمایی به صورت زیر می باشد:
دمای واکنش بسیار بالا است و چگالی انرژی در راکتور بالا می باشد (دما تا ۷۰۰۰ درجه سانتیگراد و چگالی انرژی بالای ۱۰۰ مگاوات بر متر مکعب می باشد).
قابلیت امحاء ایمن پسماندهای خطرناک شامل آزبست، مهمات جنگی، پسماندهای بیمارستانی و گازهای سمی شیمیایی و غیره را دارد
توان بالایی برای عملکرد مشعل های نیاز دارد
ماده جامد بی اثر (بعد از سرد کردن) از عناصر غیر آلی زباله تولید می کند .
نظرات شما عزیزان: