فناوری رادارگریزی و ضد موشک پلاسما (plasma stealth)
پلاسما می تواند با شدت و قدرت امواج الکترو مغناطیس را جذب کند.
با یونیزه شدن گاز متصاعد شده از پلاسما می توان باعث کاهش سطح مقطع رادارای یا همان
RCS- (radar cross section)
شد.
امواج ماکروويو توليد شده به وسيله پلاسما می توانند جرمی مانند هواپيما را از ديد رادارها پنهان کند .
سپر ساخته شده از امواج ماکروويو به وسيله پلاسما مي تواند به عنوان فناوری رادار گريز و يا فناوری گريز از دستگاه های کاشف صدا SONAR , سيستم حفاظتی سلاح های کشتار جمعی و توليد سلاحهایی با بهره گيری از خاصيت پلاسما مورد استفاده قرار گیرد .
لایه یا ابری از پلاسما بدنه هواپیما را در بر گرفته و با توجه به خواص پلاسما امواج راداری پس از برخورد , به جای انعکاس , می توانند جذب سپر پلاسمایی شوند.
گفته شده که ميگ 39 ،پرنده ای است که دارای فناوری پلاسما استيلت است .(با استفاده از ژنراتور پلاسما با وزنی مناسب)
پلاسمای استفاده شده در سطوح بدنه هواپیما , علاوه بر آن که توانایی جذب امواج راداری را دارد , می تواند با تغییر امواج منعکس کننده رادار دریافت کننده را گمراه کنند .
برای مثال این فناوری می تواند فیلنر های داپلر را گمراه کند .
به این ترتیب که تشخیص امواج منعکس شده از سطوح پلاسما , از اختلالات و پارازیت ها (noise) هم مشکل تر باشد.
این که پلاسمای استفاده شده در روی کاغذ و در امتحان های نهایی که در تونل باد با سرعت کم موفق بوده است , نشان می دهد که پلاسما می تواند در سطوح بدنه هواپیماها مورد استفاده قرار گیرد.
البته استفاده از پلاسما مسائل فنی مختلفی دارد . مثلا :
پلاسمای تولید شده پس از مدتی توسط اتمسفر جذب می شود و ابر یونیزه شده در پشت هواپیمای در حال حرکت کشیده می شود .
ابر یونیزه شده تمایل به تولید و ساطع کردن نورهای قابل مشاهده دارد که این موضوع لزوما با observability کم در تناقض است.
و یا مسائلی که در حین سرعت های بالا پیش می آید.
اما به هر حال با توجه به قابلیت کاهش سطح مقطع راداری توسط پلاسما این فناورِی می تواند در سطوحی از هواپیما که بازتاب امواج راداری در آن قسمت ها زیاد است مورد استفاده قرار گیرد , مانند استفاده در لبه ها و تیغه های موتورهای توربوجت و ....
پس با توجه به موارد گفته شده پرنده در هنگام پرواز در تاریکی شب احتمالا با نور ساطع شده از پلاسما می درخشد .
نظرات شما عزیزان: